KWINTES ENSEMBLE (1999-2002) één van de zeldzame mondharpensembles dat zijn muziek vierstemmig vertolkte t
Phons Bakx mondharp, houten mondharp Enno Meijers mondharp Izz van Elk mondharp, bodhrán, udu, regenstok, clavis Peter Kersten mondharp
Wederwaardigheden van het Kwintes Ensemble Het Kwintes Ensemble uit Middelburg (NL) was een vierkoppig ensemble dat zo goed als volledig afstand nam van de mondharp als oorspronkelijk volksmuziekinstrument. De Kwintes-mondharpisten gebruikten bij voorkeur de klankmogelijkheden die de mondharp een speler zelf oplevert (idiomatisch), en dat staat haaks op het gebruik van de mondharp in de traditionele volksmuziek. Afhankelijk van de cultuur staat het instrument meer in ritmische combinatie met andere muziekinstrumenten, alsook met de volkszang die in zekere zin vastligt. Als de mondharp andere muziekinstrumenten ritmisch begeleidt, dan gaat dat vaak ten koste van een groot deel van zijn zogeheten boventoonkleuringen.
In het Kwintes-repertoire ´nemen´ de mondharpcombinaties ´zelf het woord´, niet ongebruikelijk als speelwijze in de hedendaagse muziek, maar wel in de kringen waar de mondharp prominent klinkt. Zodoende componeerde Kwintes Ensemble zijn eigen muziek en koos op bepaalde momenten ook bewust voor improvisatie. In een enkel geval werd aan de mondharpmuziek een andersoortig slaginstrument toegevoegd, zoals in àWater, Druppels 4:38. De structuren die Kwintes Ensemble waren soms zo ingewikkeld dat de spelers er soms zelf niet meer uitkwamen, zoals bijvoorbeeld de structuur van hun muziekstuk àVijf-verhoudt-zich-tot-Drie 3:26.
Bewerkingen en adviezen voor de Kwintes-composities werden in bepaalde regelmaat gegeven door de hedendaagse componist Douwe Eisenga. Daardoor maakte het viertal vaak gebruik van kwintenparen in hun muziek. Voor elke compositie kozen de vier musici elke mondharp nauwgezet op toonhoogte uit, waardoor er wonderlijke, meerstemmige tooncombinaties ontstonden. -- Het ensemble speelde op talloze mondharpen van hoogwaardige kwaliteit afkomstig uit de Oosterse wereld zoals Gorno-Altaï, Bali, India, Japan, Îles Marquises en Jakoetië (Sakha), maar ook uit Europa, zoals Nederland, Noorwegen, Oostenrijk en Hongarije. Peter Kersten was de speler binnen het viertal die geïnspireerd was zijn mondharpen zelf te smeden.
Het ensemble dat merendeels in België optrad,bestond van 1999 tot eind 2002, en het ging bijna ten onder aan zijn eigen “overstructurering”. Maar het ensemble hanteerde ook een vrijer klankspel, zoals in de nummers àGeillis Dvncane 6:46 en àStryk-n-Zet 5:41 . Uiteindelijk kwam in december een einde aan het kleurige Kwintes Ensemble en zou het viertal zich opsplitsen in twee duo´s: Mondharpduo Aubergine [Bakx/van Elk àDialogue de Sourds 2:38] en het mondharpduo Meijers/Kersten (geen opnamen voorhanden) dat zich destijds concentreerde op deelname aan de uitvoeringen van Charles Ives’ “Washington’s Birthday” uitgevoerd door het Radio Philharmonisch Orkest. Overige muziekopnamen van het Kwintes Ensemble: àT.V. Omroep Zeeland ‘Springtij’ (2001) 7:57 àRitme Tix 4:48 / àTransboog 6:09 / àRonddraaiende Tonen 4:47 en àHet Loco Motief 3:30. >>graag terug vanwaar ik kwam